"Autor książki przedstawia proces starzenia się jako nie tylko pogorszenie wydolności narządów i układów, zmniejszenie sprawności fizycznej, lecz także zmiany psychologiczne i zmiany uwarunkowań społeczno-socjalnych, które pociąga za sobą wiek emerytalny połączony często ze zmianą statusu rodzinnego i społecznego. W swych rozważaniach nawiązuje wielokrotnie do charakteryzującej okres starości wielochorobowości, szczególnie w odniesieniu do chorób cywilizacyjnych, podkreśla też rolę stylu życia w procesie starzenia się. Omawiając psychologię starzenia się, przedstawia różne postawy, jakie mogą prezentować osoby starsze wobec swej starości, oraz formy adaptacji do starości. Analizuje rolę osobowości, wprowadza pojęcie i znaczenie kryzysu w kształtowaniu osobowości, ale też zwraca uwagę na jego negatywne skutki. Głównym zadaniem jest akceptacja własnego starzenia się, w czym pomocne są: utrzymanie niezależności i kontroli nad własnym życiem, aktywność edukacyjna podtrzymująca sprawność umysłową i pozwalająca na rozwijanie zainteresowań, aktywne pełnienie funkcji społecznych, a także bogata duchowość, wspierana niekiedy zaangażowaniem religijnym. Trzecim omawianym zagadnieniem jest płaszczyzna społeczno-socjalna, obejmująca również sferę ekonomiczną, oraz funkcjonowanie systemu opieki zdrowotnej i socjalnej, które – jak opisuje Autor – w systemie polskiej ochrony zdrowia nie dają satysfakcjonującego poczucia bezpieczeństwa polskim seniorom. Podsumowując, książka profesora Zbigniewa Szybińskiego jest dogłębną analizą starzenia się i starości, podkreślającą wielopłaszczyznowy charakter tego procesu i wieloczynnikowe uwarunkowania jego przebiegu." (z recenzji dr hab. n. med. Anny Skalskiej, prof. UJ)