Młody dziennikarz Rafał Kamiński otrzymuje anonimowy list z którego dowiaduje się, że w jednej z bieszczadzkich wsi rok w rok, podczas Świąt Wielkanocnych a dokładniej Wielkiego Piątku, dochodzi do rytualnego ukrzyżowania jednego z mieszkańców. Dziennikarz wyrusza do Polany by sprawdzić fakty. Początkowo jest bardzo sceptyczny, nie wierzy, że w dzisiejszych czasach możliwe jest krzyżowanie ludzi. Powoli przełamuje zmowę milczenia, pokonuje opór mieszkańców, wkupuje się w łaski rady parafialnej i samego księdza proboszcza, by po chwili stać się Persona non grata, ofiarą w tym roku, to on ma zostać ukrzyżowany. Powieść od pierwszych stron wciąga bez reszty. Element grozy i napięcia spójnie koresponduje ze słowem literackim na wysokim poziomie właściwym Januszowi Korylowi. Wartka akcja nie pozwoli czytelnikowi na nudę a zakończenie zaskoczy nawet tych najbardziej wymagających miłośników sensacji. Od trzech lat w naszej wsi krzyżuje się ludzi. Co roku w Wielki Piątek ginie w ten sposób jeden młody mężczyzna. Te zdania z anonimowego listu wybiły z powszedniej nudy młodego rzeszowskiego dziennikarza. Czyjś makabryczny żart? A może to głos przerywający zmowę milczenia? Rafał Kamiński jedzie w Bieszczady, do wsi Polana, gdzie ma być praktykowany śmiertelny rytuał. Znajduje groby wielkanocnych ofiar. Od pierwszych godzin jego pobytu w bieszczadzkiej głuszy atmosfera gęstnieje, ostatecznie on sam jest w niebezpieczeństwie Ceremonia, to jeden z najlepszych polskich dreszczowców kryminalnych ostatnich lat. Od pierwszej strony zatapiasz się w lekturze.